بيرون زدگي رکتوم ( پرولاپس )

پرولاپس رکتوم حالتی است که رکتوم (انتهای کولون بالای مقعد) به سمت داخل فرو می‌رود. در مراحل اولیه، رکتوم برجسته نمی‌شود، اما با پیشرفت بیماری ممکن است بیرون بزند. ضعف عضلات اسفنکتر مقعد همراه پرولاپس می‌تواند باعث نشت مدفوع یا مخاط شود. این بیماری در هر دو جنس دیده می‌شود، اما زنان بیشتر به آن مبتلا می‌شوند. در موارد پیشرفته، پزشکان معمولاً جراحی پرولاپس رکتوم را برای درمان مؤثر این مشکل توصیه می‌کنند.

چرا پرولاپس رکتوم اتفاق مي افتد؟

چرا پرولاپس رکتوم اتفاق مي افتد؟

عوامل مختلفی پرولاپس رکتوم را ایجاد می‌کنند. زور زدن زیاد هنگام اجابت مزاج یا فشارهای فیزیکی طولانی در زمان زایمان می‌توانند باعث بروز آن شوند. در موارد نادر، ژنتیک خانوادگی نقش دارد. با افزایش سن، رباط‌های نگهدارنده رکتوم و عضلات اسفنکتر مقعد ضعیف می‌شوند. برخی اختلالات عصبی مانند بیماری‌های نخاعی نیز می‌توانند پرولاپس را ایجاد کنند. با این حال، اغلب پزشکان علت مشخصی برای این بیماری پیدا نمی‌کنند.

آيا پرولاپس رکتوم با هموروئيد يکي مي باشد؟

آيا پرولاپس رکتوم با هموروئيد يکي مي باشد؟

برخی علائم این دو بیماری مشابه است. خونریزی یا بافت بیرون زده از رکتوم در هر دو بیماری دیده می‌شود. اما پرولاپس رکتوم در قسمت‌های بالاتر روده بزرگ رخ می‌دهد، در حالی که هموروئید نزدیک به مقعد بروز می‌کند.

تشخيص پرولاپس رکتوم چگونه است؟

تشخيص پرولاپس رکتوم چگونه است؟

پزشک با گرفتن تاریخچه و معاینه دقیق ناحیه مقعد و رکتوم، بیماری را تشخیص می‌دهد. برای تأیید، ممکن است از بیمار بخواهد زور بزند یا روی توالت بنشیند و زور بزند. اگر پرولاپس مخفی باشد، آزمایش ویدئودفکوگرام انجام می‌شود که هنگام اجابت مزاج عکس اشعه ایکس می‌گیرد تا نوع جراحی مناسب مشخص شود. همچنین، پزشک با فشارسنجی عملکرد عضلات اطراف رکتوم را بررسی می‌کند.

درمان پرولاپس رکتوم چگونه است؟

درمان پرولاپس رکتوم چگونه است؟

یبوست و زور زدن هنگام اجابت مزاج ممکن است باعث پرولاپس رکتوم شوند، اما شما می‌توانید با درمان این مشکلات از پیشرفت بیماری جلوگیری کنید. پزشک بهترین روش درمانی را با توجه به سن، شرایط جسمی، میزان پرولاپس و نتایج آزمایش‌ها انتخاب می‌کند. جراحی شکمی یا رکتومی از روش‌های اصلاح پرولاپس هستند.

درمان اين بيماري تا چه حد موفقيت آميز مي باشد؟

پس از جراحي بايد از يبوست مزمن و زور زدن اجتناب نمود

پزشک موفقیت درمان را با توجه به وضعیت عضلات اسفنکتر، نوع پرولاپس، شرایط عمومی بیمار و روش جراحی ارزیابی می‌کند. در بسیاری موارد، عضلات پس از جراحی توانایی خود را بازیابی می‌کنند. پس از جراحی باید از یبوست و زور زدن شدید پرهیز کرد. با انتخاب روش مناسب، علائم بیماری در بیشتر بیماران به‌طور کامل یا قابل توجهی کاهش می‌یابد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *